Cechy silników przeciwwybuchowych

Silnik przeciwwybuchowy Silnik przeciwwybuchowy to rodzaj silnika, który może być stosowany w fabrykach łatwopalnych i wybuchowych i nie generuje iskier elektrycznych podczas pracy. Silniki przeciwwybuchowe stosowane są głównie w kopalniach węgla kamiennego, przemyśle naftowo-gazowym, petrochemicznym i chemicznym. Ponadto jest również szeroko stosowany w przemyśle tekstylnym, metalurgii, gazownictwie miejskim, transporcie, przetwórstwie zbóż i ropy naftowej, papiernictwie, medycynie i innych działach. Jako główne urządzenia zasilające, silniki przeciwwybuchowe są zwykle używane do napędzania pomp, wentylatorów, sprężarek i innych maszyn transmisyjnych.
Wykorzystuje ognioszczelną obudowę do izolowania części elektrycznych, które mogą generować iskry, łuki i niebezpieczne temperatury od otaczającej wybuchowej mieszaniny gazów. Jednakże tego rodzaju obudowa nie jest szczelna i otaczająca ją wybuchowa mieszanina gazów może przedostać się do wnętrza silnika przez szczelinę pomiędzy powierzchniami łączącymi obudowy. W przypadku kontaktu ze źródłami zapłonu takimi jak iskry, łuki, niebezpieczne wysokie temperatury itp. w obudowie może nastąpić eksplozja. W tym momencie przeciwwybuchowa obudowa silnika nie tylko nie zostanie uszkodzona ani zdeformowana, ale także gdy płomień wybuchu lub gorący gaz przedostanie się przez szczelinę na powierzchni złącza, ani nie może zapalić otaczających mieszanin wybuchowych gazów.
waylead.com.cn